Beschrijving
Citroencichlide
Deze cichlide is zeer agressief en ze moeten echt alleen in een aquarium zitten tenzij deze zeer groot is, dus ook niet met soortgenoten tenzij het een koppel is. Daarnaast zijn ze ook zeer agressief richting het decor, dus planten zijn niet aan te raden en alle andere decoratie, bijvoorbeeld drijfhout en stenen, moeten groot en zwaar genoeg zijn zodat ze niet zomaar verplaatst kunnen worden door de vis.
Algemene informatie
Latijnse naam: Amphilophus citrinellus
Familie: Cichlidae
Maximale grootte: 30 – 35 cm
Temperatuur: 21 – 26 graden
pH: 6.0 – 8.0
Voeding
- Diepvries
- Eigen merk cichlide granulaat
- Eigen merk cichlide vlokken
- Gewassen biologische groenten
Herkomst
Deze cichlide komt uit Nicaragua en Costa Rica in Zuid Amerika. Ze leven in grote, permanente wateren zoals meren en grote plassen, maar ze zijn ook gevonden in langzaam bewegende delen van rivieren. Ze geven de voorkeur aan rotsige wanden en stapels, tussen de rosten zoeken ze naar eten.
Inrichting van het aquarium
Deze cichliden houden totaal geen rekening met de inrichting van het aquarium. Planten moeten niet eens geprobeerd worden omdat grote delen van het substraat iedere dag verplaatst zullen worden. Het aquarium kan ingericht worden met rotsen, drijfhout en grote bloempotten zolang ze maar zwaar genoeg zijn dat ze niet door de vissen verplaatst kunnen worden. Er kan een poging gedaan worden om de planten vast te zetten met stenen maar ook deze zullen ze snel losmaken. Als er andere vissen in het aquarium zitten is het aan te raden om enkele visuele barrières te creëren in het aquarium, dit vermindert de agressie van de Citroencichlide.
Waar je ook rekening mee moet houden is dat deze cichliden alle techniek aanvallen die ze kunnen zien, dus bijvoorbeeld ook verwarmingen en in- en uitlaten van de pomp. De verwarming moet goed verborgen of beschermt worden, bijvoorbeeld door hem te verstoppen achter stenen, een goede behuizing te geven of in de filter te zetten als dat kan. Ook alle buizen en slangen van de pomp moeten goed vastgezet worden met stevige zuignappen. De filter zelf moet groot en efficiënt zijn om de grote hoeveelheid afval die deze vissen produceren te kunnen verwerken. Grote wekelijkse waterwisselingen zijn ook nodig. Daarnaast moet er veel opgelost zuurstof in het water zitten, dit kan bijvoorbeeld gedaan worden door enkele grote bruis stenen in het aquarium te zetten. Tenslotte is het ook belangrijk dat het aquarium een goed sluitende en zware deksel heeft omdat de vissen regelmatig uit het water zullen springen.
Dit is een van de meest strijdlustige cichliden die je kunt vinden, dus het is belangrijk om hier rekening mee te houden als je er andere vissen bij zet, ook van hun eigen soort. Deze agressie wordt een minder groot probleem bij zeer grote aquaria, maar deze moeten dan groter zijn dan 1000 liter. In zulke aquaria kunnen er andere, stevige centraal Amerikaanse cichliden bij gehouden worden en grote meervallen. Ook redelijk grote snel zwemmende vissen kunnen een optie zijn.
Kweken
Zolang je een geschikt koppel hebt is de kweek vrij makkelijk. Ze moeten in een aquarium van ongeveer 180 cm en deze moet gedecoreerd worden met grote stenen en bloempotten waar ze hun eieren op kunnen leggen. Het toevoegen van andere vissen aan dit aquarium is niet mogelijk, zelfs als ze door het koppeltje getolereerd worden zal het mannetje ze dood maken zodra de paring begint.
Helaas is het krijgen van een koppel Citroen cichliden vrij lastig. Als een mannetje en een vrouwtje gewoon bij elkaar in een aquarium gezet worden zal het mannetje meestal het vrouwtje doden. Sommige kwekers hebben het aquarium in tweeën gedeeld met een doorzichtige barrière zodat het mannetje en het vrouwtje aan elkaar kunnen wennen. Deze halen ze dan na enkele weken weg, maar ook dit geeft geen garanties. Een andere optie is om gaten in deze barrière te maken zodat het sperma er doorheen kan zonder dat de vissen bij elkaar hoeven te zitten.
De beste manier om een koppel te krijgen is door minimaal zes jonge vissen bij elkaar te zetten en ze samen op te laten groeien, zo kunnen de paartjes natuurlijk ontstaan. Zodra het eerste paartje is gevormd, dit zal zeer duidelijk zijn omdat de andere vissen dan ineengedoken in een hoekje van het aquarium zitten, moeten de andere vissen er meteen uitgehaald worden voor hun eigen veiligheid.
Zodra je een paartje hebt zullen ze onder veel moeite gaan paren. Het paringsritueel is vrij agressief en het kan voorkomen dat het mannetje het vrouwtje opeens echt aan gaat vallen. Daarom is het belangrijk om altijd een barrière bij de hand te hebben voor het geval het fout gaat. Tijdens het ritueel zullen ze ook veel graven. De eieren zullen gelegd worden in een grot of op een verticaal stuk rots, maar als deze niet beschikbaar zijn zal elk stevig oppervlak voldoen. De ouders zullen goed voor de eieren zorgen en hun territorium bewaken tegen indringers, ook handen en vingers. Het is dus belangrijk om goed op te letten als je nu onderhoudt gaat doen aan het aquarium.
De eieren zullen na 2 tot 3 dagen uitkomen en het kroost zal dan verplaatst worden naar een vooraf gegraven kuil in het substraat. Na 5 tot 7 dagen zullen de jongen vrij zwemmend worden en het is aan te raden om het mannetje en vrouwtje nu te scheiden omdat het mannetje nu zeer agressief zal zijn tegen het vrouwtje. Daarnaast is het ook niet aan te raden om de jongen nu al uit het aquarium te halen omdat het mannetje dan echt een psychopaat kan worden. Als het vrouwtje dit allemaal heeft overleeft zonder extra bescherming kan het mannetje nog een keer proberen eieren te leggen, maar als het vrouwtje hier nog niet klaar voor is zal ze gedood worden door het verwarde mannetje.
De jongen kunnen gevoed worden met jonge artemia voordat ze gedroogd voer krijgen. Onder de juiste omstandigheden zullen ze snel groeien.
