Beschrijving
Microgeophagus altispinosus
De Altispinosus is vergelijkbaar gebouwd met de Ramirezi, maar nadat de vissen een tijdje bekeken worden zijn er wel enkele verschillen te herkennen. Deze soort is wel beter geschikt voor beginners dan de ramirezi, omdat het water niet zuur hoeft te zijn. Ze zijn wel kwetsbaar, dus een regelmatige water wisseling is belangrijk. De Altispinosus vormt een territorium, maar verder zijn het vreedzame vissen. Ze kunnen dus goed gehouden worden in een gezelschap bak, zolang de andere vissen in de bak vreedzaam en niet territoriaal zijn.
Algemene informatie
Alternatieve latijnse naam: Papiliochromis altispinosus spec bolivian ram
Familie: Cichlidae
Maximale grootte: 7 – 8 cm
Temperatuur: 24 – 28 graden
pH: 6.0 – 7.5
Voeding
Herkomst
De Microgeophagus altispinosus komt uit Bolivië. Er is weinig bekent over de leefomstandigheden, maar ze leven waarschijnlijk in zijrivieren en meren met een bodem van zand of modder.
Inrichting van het aquarium
Het meest belangrijke voor deze soort is dat de bodem van het aquarium bedekt is met een fijn zand. Hier kunnen ze dan eten in zoeken. Als het grover zand of zelfs grind is kunnen ze dit niet doen of kan het zelfs gebeuren dat er interne blokkades ontstaan.
De stroming en filtratie in het aquarium mag niet te hoog zijn om de waterkwaliteit goed te houden. Regelmatige water wissels zijn aanbevolen, maar niet meer dan 10 tot 15 % van het aquarium, omdat dit grote veranderingen in de water waarden kan veroorzaken. Deze soort kan ook alleen in aquaria waar de water waarden stabiel zijn, dus niet in relatief nieuwe aquaria.
Ze zijn niet aan te raden voor een normale gezelschap bak, maar het is ook niet aan te raden om ze alleen in een aquarium te zetten. Het is aan te raden om er enkele groepen vreedzame charachids bij te doen die in het open water zwemmen. Tetra’s zijn een grote groep vissen die tot de Charachids horen en bijvoorbeeld de neon of kardinaal tetra’s zijn zeer geschikt voor bij Ramirezi’s. De Charachids stellen de Ramirezi’s gerust dat er geen roofdieren in de buurt zijn, dus dan laten ze zich meer zien. Agressieve en territoriale vissen, bijvoorbeeld andere (dwerg) cichliden, kunnen niet bij deze soort. Vreedzame bodemvissen zoals corydorassen zijn ook goede opties.
Een koppeltje moet in een aquarium van minimaal 80 centimeter. Het koppel zal dan naar verhouding een redelijk groot territorium vormen. Twee koppeltjes kunnen bij elkaar, maar alleen als het aquarium 120 centimeter over groter is. Ook de vrouwtjes strijden mee voor het territorium.
Kweken
De beste manier om deze soort te kweken is in een aquarium met geen andere vissen. Er lijken geen bijzondere triggers te zijn die het paren in gang zetten, de belangrijkste eisen zijn een goed dieet en goed onderhoud van het aquarium. De eieren zijn moeilijk om uit te laten komen en ze kunnen makkelijk schimmelen, dus het is belangrijk dat het water zeer schoon en zacht is. Onervaren paartjes eten in het begin soms hun jongen op maar naar enkele keren zullen ze dit niet meer doen. Tenzij er al paartjes beschikbaar zijn is het het beste om te beginnen met een groep jonge vissen waaruit de paartjes natuurlijk kunnen vormen. Zodra er een paartje gevormd is kan deze in een ander aquarium gezet worden.
Over het algemeen worden de eieren op harde, platte oppervlakken gelegd, bijvoorbeeld vlakke rotsen, drijfhout, een groot plantenblad of zelfs direct tegen de aquariumwand aan. Het vrouwtje legt eerst de eieren en daarna gaat de man ze langs om ze te bevruchten. Als je een groot aantal jongen wilt behouden en het paartje zit in een gezelschap bak is het aan te raden om de andere vissen er uit te halen zodra de eieren gelegd zijn.
Na twee tot drie dagen komen de eieren uit en de jongen bewegen zich vijf tot acht dagen hierna vrijwel niet, er hoeft dan ook niet extra gevoerd te worden. Als de kleine visjes bij hun ouders gelaten worden zullen de enkele keren per dag verhuisd worden naar uitgegraven holen in de grond.
